Mentoring a coaching

Mentoring to klasyczna forma przekazywania wiedzy, to inspirowanie, motywowanie. To relacja zorientowana na odkrywanie i rozwijanie potencjału osoby, która zdecydowała się na współpracę. Osoba, która decyduje się na spotkania w relacji opartej na zaufaniu, poufności dzieli się swoimi przemyśleniami, obawami, a mentor wspiera w zmianie, rozwoju.

Większość założeń mentoringu zbliżonych jest do coachingu z tą różnicą, że mentor posiada własne doświadczenie w obszarze rozwijanym przez Klienta, dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem. Mentoringiem może być m.in. nauka sposobów radzenia sobie ze stresem lub metody rozwiązywania konfliktów w życiu osobistym, np. rodzinnym lub zawodowym.

Mentor nie podaje bezpośrednich rozwiązań, w niektórych sytuacjach wskazuje osobie, z którą współpracuje, co może zrobić, aby poprawić swoją sytuację. Coach poprzez konkretne pytania, zadania uświadamia, jakie działania mogą przybliżyć Klienta do określonych przez niego samego celów, które chce osiągnąć.

Zdaniem eksperta w dziedzinie mentoringu, prof. Kathy E. Kram ze School of Business w Boston University, mentor udziela wsparcia dwojakiego rodzaju – z jednej strony stwarza szansę wzbijania się na wyższy poziom rozwoju (stawia wyzwania i wspiera na etapie realizacji, pomaga w nawiązywaniu cennych kontaktów, przekazuje wiedzę, dzieli się kontaktami i innymi zasobami), z drugiej strony powinien udzielić wsparcia psychospołecznego (otwarcie rozmawiać o celach, aspiracjach, lękach i niepokojach, wzbudzać motywację do działania, oferować akceptację oraz porady).